⯇ powrót

Rewitalizacja Parku Pole Mokotowskie w Warszawie – I miejsce

I miejsce w konkursie zorganizowanym przez Oddział Warszawski SARP oraz Zarząd Zieleni m. st. Warszawy – Rewitalizacja Parku Pole Mokotowskie w Warszawie. Praca wykonana w pracowni WXCA. Zespół projektowy: Paweł Grodzicki, Szczepan Wroński, Łukasz Szczepanowicz, Krzysztof Moskała, Paweł Wolanin, Magdalena Julianna Nowak, Maja Skibińska, Aleksandra Wiktorko, Anna Wilczyńska, Krzysztof Herman, Marcin Gąsiorowski, Grzegorz Gądek.

Ważnym elementem pracy konkursowej było zaproponowanie rozwiązań proekologicznych oraz wprowadzenie tablic edukacyjnych dotyczących zaproponowanych rozwiązań.

Idea kształtowania zieleni dotyczyła zaprojektowania strefy zieleni naturalnej, o “dzikim” charakterze, którą nazwaliśmy krajobrazem biocenotycznym. W krajobrazie tym wyznaczone zostały ostoje przyrody, a więc przestrzeń dedykowana spontanicznej roślinności i zwierzętom. Krajobraz biocenotyczny jest schronieniem dla zwierząt zamieszkujących park, poprzez swoje zróżnicowanie zapewnia dobre warunki do ich rozwoju w poszczególnych stadiach życia. Dobór gatunkowy nasadzeń do projektu oparty był na zestawieniach gatunków rodzimych, tworzony na zasadzie aranżacji urozmaiconych biotopów, nawiązujących do istniejących siedlisk..

Projekt krajobrazu biocenotycznego  został zaprezentowany na schemacie (proj. merytoryczny A.Wiktorko-Rakoczy, grafika A. Wilczyńska)

Szczególne znaczenie w koncepcji miało wspieranie bioróżnorodności, zaaranżowanie optymalnych warunków życia dla flory i fauny Pola Mokotowskiego poprzez kształtowanie zróżnicowanych wodnych ekosystemów, a także poprawa lokalnego mikroklimatu poprzez retencjonowanie, wsiąkanie oraz odparowywanie wód deszczowych, co przyczynia się do wyrównania skrajnych temperatur, związywania szkodliwych pyłów i zwiększenia wilgotności.
Kompleksowe rozwiązania dotyczące podczyszczania oraz retencji wody opadowej zakładające:

• Maksymalne ograniczenie powierzchni nieprzepuszczalnych w parku poprzez zastosowanie materiałów zapewniających duży zakres wsiąkania powierzchniowego (nawierzchni mineralnej, betonu jamistego, bruku lub płyt betonowych z uwzględnieniem szczelin wypełnionych materiałem przepuszczalnym);
• W przypadku nawierzchni nieprzepuszczalnych stosowanie materiałów spowalniających spływ powierzchniowy;
• Podczyszczanie wody deszczowej w zbiornikach retencyjno-filtracyjnych (Archiwum Wodne) wykorzystujących filtry mineralno-roślinne;
• Podczyszczanie wody deszczowej spływających z dachów oraz nawierzchni utwardzonych w systemie ogrodów deszczowych oraz niecek infiltracyjnych;
• Stosowanie zielonych dachów lub dachów z podpiętrzeniem;
• Gromadzenie nadmiaru wody deszczowej w podziemnych cysternach zasilających zbiornik wodny w czasie suszy oraz służących do nawadniania roślin;

Główny staw to zbiornik całoroczny oparty na mechaniczno-biologicznym systemie uzdatniania wody, czyli stawem z filtrem bagiennym. Staw podzielony został na dwie części – strefę rekreacyjną oraz strefą regeneracyjną (filtry mineralno-roślinne, zbieracz powierzchniowy, filtr mechaniczny i mineralny, pompy). Staw odizolowany od środowiska hydrogeologicznego, zasilany wodą ze źródła wód podziemnych lub wodą wodociągową. Dno ukształtowane w sposób naturalny. Część regeneracyjna jest zasiedlona przez biorące udział w procesach samooczyszczania rośliny, strefy – szuwar niski, szuwar wysoki, rdestnice, rośliny o liściach pływających, podwodne łąki. Przy ujemnych temperaturach staw funkcjonuje jako lodowisko.

Kanały są zasilane wodami z wodociągów oraz wodą deszczową spływającą z terenów sąsiednich. Woda czyszczona przez filtry mineralno-roślinne. Przy wysokim stanie wód (duże opady), przy nadmiarze wody możliwy jest przepływ z kanału do dużego zbiornika.

Archiwum wodne przy Bibliotece Narodowej to zbiornik retencyjno-filtracyjny, oczyszczanie wody deszczowej z dachu budynku biblioteki oparte na filtrach mineralno-roślinnych.

Łąka podmokła jest miejscem, gdzie obecnie woda długo stagnuje po obfitych opadach. Wykorzystaliśmy ten fakt i zaproponowaliśmy utworzenie  powierzchni uszczelnionej bentonitem i wysianie mieszanki nasion gatunków typowych dla łąki podmokłej o dużych walorach przyrodniczych i edukacyjnych.

Rozwiązanie wspierające małą retencję zostały zaprezentowane na schemacie (proj. merytoryczny M.Skibińska, grafika A. Wilczyńska).

Całą pracę można zobaczyć tu:

http://www.wxca.pl/nagrody/i-nagroda-w-konkursie-na-projekt-rewitalizacji-parku-pole-mokotowskie/